Czym jest kontrast?

Mianem kontrastu określa się różnego rodzaju substancje chemiczne, które pozwalają na zwiększenie dokładności obrazu uzyskiwanego w ramach diagnostyki obrazowej. Mówiąc najprościej, reagując z polem magnetycznym generowanym przez rezonans zwiększa on różnice kolorystyczne między obrazowanymi tkankami, dzięki czemu łatwiej jest określić ich granice i wykryć ewentualne nieprawidłowości.

W ten sposób zwiększa się szansa na postawienie trafnej diagnozy i szybsze wdrożenie niezbędnego leczenia. Ze względu na fakt, iż kontrast wykorzystuje się w różnych badaniach obrazowych, może on występować pod postacią związków jodu, gadolinu oraz baru.

Jaki rodzaj kontrastu jest najlepszy?

Już od lat 80-tych ubiegłego wieku w przypadku rezonansu magnetycznego najczęściej stosuje się środki kontrastujące bazujące na związkach gadolinu.

Jest on uznawany za jeden z najbezpieczniejszych kontrastów, a ryzyko pojawienia się skutków ubocznych w jego przypadku jest niewielkie. Jak już zostało wspomniane, środki kontrastujące są całkowicie bezpieczne dla pacjenta i nie wchodzą w reakcję z poszczególnymi tkankami. Po badaniu, są one w całości usuwane przez nerki.

By przyspieszyć ten proces przed badaniem jak i po jego zakończeniu warto pić duże ilości wody.

U niektórych pacjentów, zwłaszcza tych ze skłonnościami do alergii, po podaniu kontrastu mogą pojawić się jednak niewielkie, chwilowe działania niepożądane, takie jak:

  • Ból w miejscu wkłucia (kontrast podawany jest dożylnie przez założony wenflon),
  • Ból głowy,
  • Zaburzenia smaku,
  • Uderzenia gorąca.

Kiedy wykonuje się rezonans z kontrastem?

O tym, czy badanie ma być wykonane z użyciem środka kontrastującego decyduje lekarz w momencie wystawienia skierowania. Najczęściej wykonuje się go po to, by:

  • Zobrazować strukturę naczyń krwionośnych, w tym dużych tętnic oraz żył,
  • Wykryć zmiany patologiczne w układzie nerwowym,
  • Zlokalizować guzy i ogniska zapalne, a także zmiany nowotworowe,
  • Poprawić jakość uzyskiwanego obrazu (zwłaszcza jeżeli podejrzewana jest niewielka zmiana),
  • Wykryć zmiany w obrębie narządów i tkanek miękkich (np. płuc czy wątroby),
  • Ocenić stan układu mięśniowo-szkieletowego.

Jak wygląda rezonans magnetyczny z kontrastem?

Jeżeli lekarz skierował nas na rezonans magnetyczny z kontrastem, należy przed badaniem wykonać oznaczenie poziomu kreatyniny, które pozwala ocenić czy nerki funkcjonują prawidłowo.

Jest to kluczowe by środek kontrastujący mógł zostać wydalony w niezmienionej postaci z naszego organizmu. Z tego względu dostarczony wynik nie może być starszy niż 7 dni.

Przed rezonansem magnetycznym z kontrastem nie należy spożywać płynów i posiłków przez minimum 6 godzin, wyjątek stanowi woda niegazowana, którą można pić nawet do 3 godzin przed zabiegiem.

Jak wygląda samo badanie? Z racji tego, że kontrast podawany jest dożylnie, przed wykonaniem rezonansu magnetycznego zakłada się pacjentowi wenflon, przez który wstrzykiwany jest do naszego organizmu środek kontrastujący.

W trakcie badania pacjent pozostaje cały czas pod opieką lekarza i pielęgniarki, dlatego jeżeli wystąpią jakiekolwiek skutki niepożądane, można od razu odpowiednio na nie zareagować. Po podaniu kontrastu można od razu rozpocząć badanie, które zazwyczaj trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut, a po jego zakończeniu pacjent bez obaw może praktycznie od razu powrócić do codziennych obowiązków.

Jeżeli pojawią się jakieś skutki uboczne, należy pamiętać że są one krótkotrwałe i ustępują najczęściej maksymalnie kilkanaście godzin po zakończeniu badania.

Wyszukaj klinikę